Depuis juillet 2017, entre deux méfaits, je m’obstine à commettre une petite découverte…

Ekde julio 2017, inter du malbonagoj, mi persistas elfari malgrandan malkovron…

de l’esperanto. Si ça ne vous fait pas de bien, ça ne peut pas vous faire de mal.

de esperanto. Se ĝi ne faras bonon al vi (se ĝi ne faras da bono al vi), ĝi ne povas dolorigi vin.

Je récidive, car c’est une excellente alternative à la domination de l’anglais.

Mi rekulpas, ĉar ĝi estas bonega alternativo al la dominado de la angla.

Mais, promis, on n’est plus historique (euuh hystérique) et on ressort plus les anciennes disputes. Jeanne d’Arc, Napoléon : on oublie.

Sed, promesite, oni ne plu estas historia (be, histéria) kaj oni plu eldiras la malnovajn disputojn. Joan of Arc (mi ridas), Napoleono : oni forgesas.

Mais le « globish » crée un rapport de force inégal où les pays de langue maternelle anglaise sont favorisés.

Sed la « globish » kreas neegalan potencan rilaton kie anglaj lingvaj landoj estas favoritaj.

On le voit bien aussi lors du tournoi des 5 nations : le ballon est ovale pour les avantager. De toutes façons, depuis le Brexit ça tourne pas rond chez eux.

Ni ankaŭ vidas ĝin bone en la turniro de 5 nacioj: la pilko estas ovala por avantaĝi ilin. Tutmaniere, ekde la Brexit la aferoj ne regule funkcias (ne fonctionnent pas régulièrement) tiu lande.

Le développement de l’esperanto est en cours : utopie ? Non, il faut danser sous la pluie.

La esperantkresko estas survoje: utopio? Ne, necesas danci sub la pluvo.

« la vie n’est pas d’attendre que la pluie s’arrête mais d’apprendre à danser sous la pluie » – Sénèque.

«La vivo estas ne atendi la pluvo ĉesas sed lerni je danci sub la pluvo » Seneko.

Donc j’ai des griefs contre l’anglais mais rien contre les anglais, les anglaises et les habitants de l’Angleterre (si je décline et c’est pas l’âge, c’est pour les suffixes)

Do mi havas plendmotivojn kontraŭ la angla lingvo sed nenio kontraŭ la angloj, la anglinoj, la anglianoj.

J’insiste sur les suffixes : la angleco est une qualité (anglitude ? voir Ségolene), anglebla indique une possibilité d’anglais (un monsieur avec un chapeau melon, des moustaches et une canne), la anglido le petit d’anglais (on le reconnaît à l’accent : il est d’ailleurs, c’est de la biodiversité), la angliĝo (quelqu’un qui devient anglais, qui tourne mal, quoi)…

Je les aime, ces anglais : leurs policiers ont des chapeaux rigolos. Leur cuisine est espiègle :

Mi ŝatas ilin, ĉi tiujn anglojn : iliaj policanoj havas amuzajn ĉapelojn. Ilia kuirarto estas petolema :

ils mangent des saucisses avec de la marmelade au petit déjeuner et c’est meilleur que si c’était pire.

ili manĝas kolbasojn kun marmelado matenmanĝe kaj estas pli bone ol se ĝi estus pli malbona.

Ils ont James Bond, Big Ben, les Beatles. C’est pas loin et c’est une super destination pour les voyages scolaires.

Ili havas James Bond, Big Ben, The Beatles. Ĝi ne estas fore kaj ĝi estas bonega celloko por lernejaj vojaĝoj.

La prochaine fois que j’irais en Londonie laver ma chemise dans la Tamise, ce qui la rendra plus sale et la Tamise plus propre,

La venontan fojon mi iros al Londono, lavi mian ĉemizon en la Tamis0, tio kio fariĝos ĝin pli malpura kaj la Tamiso pli pura,

je demanderai de voir la Queen et visiter ses drôles de chapeaux, peut être même qu’on sera potes.

Mi petos vidi The Queen kaj viziti ŝiajn amuzajn ĉapelojn, eble ni eĉ estos amikoj.

Après j’irai voir l’Italie ! Ah !! les spaghetti, la langue qui chante, la pizza de Napoli, le Pape qui fait des bulles sur son balcon.

Post tio mi iros al Italio ! Ah ! la spagetoj, la kantanta lingvo, la Napoli-pico (il y a même une traduction en espéranto de pizza !), la Papo farante buleojn sur sia balkono.

Les muets sont ceux qui ont les mains dans les poches. La cuisine de la mamma: le problème c’est que tu as faim 5 jours après.

La mutaj estas tiuj, kiuj havas siajn manojn en siaj poŝoj. La kuirarto de la mamma : la problemo estas ke vi malsatas 5 tagojn poste.

J’aime aussi l’Espagne et ses Espagnols : dans leurs placards il y a plein de guitares, de chaussures de flamenco. La mamma appelle son fils toutes les 10 minutes ; Esteeeeeeban !

Mi ankaŭ amas Hispanion kaj ĝian Hispanianojn : en siaj ŝrankoj estas plenaj de gitaroj flamankaj ŝuoj. La Mamma alvokas ĉiuj 10 minutojn sian filo : Esteeeeeebano !

¿ Habla usted espanol ? Oui j’adore Marcel Pagnol.

Comme vous pouvez le voir, je parle plusieurs langues : je suis troglodyte ou polyglotte, enfin comme vous voulez, tout ça c’est synagogue.

Ĝis la revido (au revoir, à la revoyure) !

Marc Gallardo

Coopérateur EELV

PACA